Czym jest aromaterapia?

Zdrowie i Uroda

Zapachy towarzyszą nam od narodzin do śmierci. Są elementem wspomnień i skojarzeń. Każdy ma ulubione aromaty, przywołujące na myśl dom, czy kwitnącą łąkę. Czym jednak jest zapach? To cząsteczki olejków eterycznych produkowanych głównie przez rośliny. Wykorzystanie ich właściwości w leczeniu wielu schorzeń nazwano aromaterapią. Zapachy oddziałują bowiem na nasz stan psychiczny. Wyciszają i relaksują, bądź pobudzają i poprawiają koncentrację.Stworzenie przyjaznej atmosfery aromatem to jednak dopiero początek. Oparta na tradycji sztuka aromaterapii sięga do oddziaływania olejków na fizjologię człowieka, dowodząc ich dobroczynnego wpływu na zdrowie. Aromaterapia wykorzystuje zapach jako narzędzie terapeutyczne, pomagając organizmowi leczyć się i może być stosowana na kilka sposobów: Bezpośrednia zewnętrzna aplikacja (zalecamy zachować ostrożność, zasięgnąć fachowej porady. Niektóre olejki eteryczne, stosowane na skórę nierozcieńczone, mogą być szkodliwe i niebezpieczne) Stosowanie wewnętrzne (zalecamy zasięgnąć porady lekarza lub specjalisty. Niektóre olejki mogą być szkodliwe w przypadku połknięcia) Stosowanie w żywności (patrz środki ostrożności powyżej) Stosowanie w masażu lub kąpieli. Stosowanie w dyfuzji (jako zapach do wnętrz) W wielu przypadkach działania lecznicze mogą być liczne i złożone. Na przykład olejek eteryczny z lawendy może być stosowany w leczeniu zakażeń skóry, co będzie miało bezpośrednie działanie farmakologiczne, niszcząc mikroorganizmy, a także wspomagając produkcję przeciwciał. Jednak jako, że zapach jest tak przyjemny, olejek ten będzie mieć również wpływ na centra emocjonalne mózgu. W zależności od indywidualnych różnic, mózg może z kolei pobudzać aktywność immunologiczną przyczyniając się do ogólnego działania leczniczego i uzdrawiającego olejków eterycznych. Stosując olejki eteryczne w aromaterapii, należy rozważyć, czy ich wpływ na osiągane efekty ma podłoże psychologiczne, fizjologiczne, czy też jest kombinacją obydwu. Niektóre olejki eteryczne mogą mieć znaczący wpływ na mózg. Warunkuje to w jaki sposób system zapachowy (nerwy, które kontrolują nasze powonienie) postrzega zapach. Niektórzy badacze sugerują, że kobiety, które mieszkają lub pracują blisko siebie mają tendencję do synchronizacji cykli menstruacyjnych ze względu na śladowe ilości feromonów, nieświadomie rejestrowanych przez system węchowy, który z kolei inicjuje procesy fizjologiczne w organizmie. Przeprowadzono także badania zmian fal mózgowych w trakcie snu, spowodowane zastosowaniem różnych zapachów. Pokazuje to potencjał aromaterapii w pomocy ludziom, którzy doznali uszkodzeń mózgu, utraty pamięci, odblokowując wcześniejsze doświadczenia lub ponownie tworząc te, które zostały utracone. Wewnętrzne zastosowanie olejków eterycznych Większość czystych olejków eterycznych może być stosowana jako środki aromatyzujące do żywności. Dlatego też stosowane w odpowiedniej ilości, dodawane do naszego jedzenia i picia, lub stosowane doustnie jako lek, nie powinny powodować problemów. Większość olejków eterycznych stosowanych wewnętrznie jest usuwanych przez płuca i nerki, w rezultacie mogą one być bardzo przydatne jako katalizatory płuc i dróg oddechowych. Jednakże, przedostając się wraz z krwią do wątroby mogą zostać poddane chemicznej zmianie, a ostatecznie prowadzić do uszkodzenia tego organu. Szczególne problemy mogą wystąpić, jeśli olejki eteryczne nie są w 100% czyste, ani ekologiczne – często skażone są rakotwórczymi rozpuszczalnikami. Olejki eteryczne można stosować wewnętrznie, jedynie będąc pewnym ich czystości i pochodzenia. Aromaterapia i masaże Powszechnie wiadomo, że masaż korzystnie wpływa na organizm. Masaże mogą zmienić nasz poziom endorfin i hormonów. Mogą zmniejszać napięcie mięśni, poprawiać krążenie i zmniejszać przyrost tkanki tłuszczowej. Przepływ energii podobny jest do tego w akupunkturze. W połączeniu z podstawowymi olejkami eterycznymi, efekty mogą być jeszcze lepsze. Olejki eteryczne zwiększają ciepło w zewnętrznych warstwach skóry, co jest nieocenione w leczeniu chorób stawów, sztywności mięśni i złego krążenia, a także posiadają potężny wpływ na mózg, jak wspomniano powyżej . Istnieje coraz więcej badań, które wskazują, że znaczne ilości olejków eterycznych rozproszonych w powietrzu są wchłaniane do krwi za pośrednictwem układu oddechowego. Przyczynia się to do bezpośredniego działania farmakologicznego, poprzez absorpcję aromatycznych substancji chemicznych przez drogi oddechowe (które mogą mieć silne działanie przeciwzapalne i antybakteryjne), w połączeniu z reakcją emocjonalną w mózgu wywołaną za pośrednictwem systemu węchowego. Inne zastosowania aromaterapii Walory estetyczne a stosowanie olejków eterycznych w zabiegach kosmetycznych. Aromaterapia ma korzystny wpływ na różne typy skóry. Działanie holistyczne to połączenie właściwości aromaterapeutycznych psychologicznych i medycznych, biorąc pod uwagę wszystkie czynniki, które przyczyniają się do złego stanu zdrowia lub dysharmonii. Ma ono na celu zwalczyć przyczynę choroby lub zaburzenia równowagi organizmu, jak również leczyć objawy. Terapeutycznym działaniem olejków eterycznych jest ich zdolność do równoważenia i regulowania funkcji organizmu, pomagając samoistnie uzdrowić ciało.

Aromaterapia lecznicza to więcej niż tylko leczenie objawów. Olejki eteryczne mogą być stosowane ze względu na swoje fizyczne działanie (np. antybakteryjne), lecz dzięki ich wspaniałemu zapachowi, mogą także mieć pośredni wpływ na układ immunologiczny, poprawiając poczucie własnej wartości i działając uspokajająco. Duchowe / Psychologiczne działanie aromaterapii odnosi się do stosowania olejków eterycznych w celu skorygowania braku równowagi emocjonalnej. Dyfuzja olejków eterycznych Dyfuzję olejków eterycznych można przeprowadzać na wiele sposobów - za pomocą kominków, spray’i i dyfuzorów elektrycznych w zależności od pożądanego efektu . Jeśli cierpisz na astmę lub masz ciężką alergię powinieneś skonsultować się z lekarzem przed użyciem dyfuzora. W zależności od olejków eterycznych używanych w dyfuzorach, można stworzyć relaksującą atmosferę. Zasadą dobrej dyfuzji jest stosowanie dyfuzora około godziny dziennie, w podziale na 4 x 15 minut co kilka godzin, co zapewnia, że jakość powietrza i tworzonej atmosfery pozostają jednakowe.

http://www.florame.com.pl/ http://aloe.aromagroup.pl

Kremowa kuracja antystresowa

Zdrowie i Uroda

Zmęczenie, pośpiech, brak snu, stres – to wszystko odbija się nie tylko na twojej psychice, ale i twarzy. Rysy stają się ostrzejsze, zmarszczki wyraźniejsze, a skóra traci blask. Czy krem może jej pomóc? W brew potocznym sądom, stres nie jest „chorobą XXI wieku”. Psychoterapeuta Aleksander Perski, autor książki „Stres kobiecy” przyznaje, że stres istniał już ponad sto lat temu. „Nazywano go wówczas neurastenią. Mówiono, że to choroba końca wieku. W 1902 roku dwóch profesorów z Sorbony opisało syndrom dotykający ludzi bardzo aktywnych i dużo pracujących” – wyjaśnia. Ówcześni lekarze takim osobom zapisywali dużo snu i zwiększenie aktywności fizycznej. Dzisiejsi specjaliści wiedzą, że sama gimnastyka problemu nie rozwiąże. „Regeneracja organizmu to kluczowa kwestia w walce ze stresem. Tyle, że chodzi o coś więcej niż wdechy i wydechy. Chodzi o normalny, regularny rytm życia dobowego. W XIV wieku w klasztorach benedyktyńskich dobę dzielono na trzy części: sen, działalność i duchowość. „To pokazuje, że w naszej kulturze od dawna wiedziano, że człowiek potrzebuje własnego czasu” – przypomina Aleksander Perski. Zmęczona, czyli starsza Kiedy jesteś zestresowana, twoja twarz od razu inaczej wygląda. Rysy stają się ostrzejsze, a cera traci zdrowy wygląd. Skóra szybciej zużywa wówczas podstawowe mikroelementy, sole mineralne i witaminy. Pod wpływem zmęczenia tkanka nerwowa uwalnia neuromediatory odpowiedzialne za wzrost wrażliwości. Wtedy zestresowana skóra sucha wysusza się jeszcze szybciej, w tłustej gruczoły łojowe stają się bardziej aktywne, a cera wrażliwa reaguje jeszcze silniej na czynniki zewnętrzne. Gdy więc widzisz w lustrze matową, szarą i słabo napiętą skórę, której brakuje blasku i która nagle zaczyna inaczej reagować na kosmetyki i czynniki zewnętrzne, ciemniejsze cienie są bardziej widoczne, a zmarszczki wydają się głębsze, czas na kurację antystresową. Dlaczego to takie ważne? Bo zestresowane kobiety starzeją się szybciej. Z badań wynika, że wyglądają na starsze o półtora roku, niż wskazuje ich metryka. 
 Na ratunek Jedno jest pewne – sam krem ci nie pomoże, nawet najlepszy. Nie zastąpi świeżego powietrza, snu i relaksu. Aby kuracja antystresowa była skuteczna, musisz wprowadzić w życie kilka zmian. Bardzo ważna jest aktywność fizyczna. Nawet półgodzinny spacer kilka razy w tygodniu poprawi kondycję organizmu, sprawi, że będziesz lepiej spać i wypoczywać, zaczniesz szybciej wydalać toksyny, a skóra będzie dotleniona. Jeśli przy tym zadbasz o dietę i zwiększysz ilość wypijanych płynów, efekty będą widoczne szybciej. By mieć ładną cerę, nie zapominaj też o produktach zawierających antyoksydanty, chroniące skórę przed wolnymi rodnikami i toksynami. To one niszczą włókna kolagenowo-elastynowe, przyczyniając się do utraty napięcia, sprężystości i jędrności. Pij więc dużo owocowych i ziołowych herbatek, naturalnych soków (np. z marchewki), wprowadź do jadłospisu więcej sezonowych warzyw i owoców, nie zapominaj o rybach, przyprawach, dobrym ciemnym pieczywie i ziarnach. Skórę możesz również odstresować w gabinecie pod ręką i okiem specjalisty. Kosmetyczka wspomoże cerę odpowiednimi preparatami i zafunduje jej masaż, a ten naprawdę może zdziałać cuda. Wystarczy raz spróbować, żeby zobaczyć w lustrze efekty – cera jest gładsza i wygląda młodziej. Podczas masażu zmienia się nawet mimika twarzy. Rozluźniasz się, skóra również. Krew szybciej krąży, otwierają się pory, a dobroczynne substancje z kosmetyków są lepiej wchłaniane, więc i efekt ich działania jest bardziej widoczny. Co drzemie w kremie? Czym jest kosmetyk „antystresowy”? Najprościej mówiąc to preparat, który w szybszy sposób doprowadza skórę do stanu równowagi za pomocą specjalnie dobranych składników aktywnych. W jego składzie znajdziesz zazwyczaj witaminę C i E oraz makroelementy. Ta pierwsza pobudza syntezę kolagenu, co wpływa na sprężystość i gładkość skóry, a ponadto rozjaśnia ją i odświeża, więc cera wygląda na bardziej wypoczętą. Makroelementy, czyli magnez, mangan, wapń czy cynk, są natomiast nieodzowne do prawidłowego funkcjonowania każdej komórki. Dzięki nim wzmagają się procesy metaboliczne, które dają efekt zdrowej, witalnej skóry i poprawia się mikrokrążenie. Im jest ono lepsze, tym lepsze dotlenienie i odżywienie tkanki skórnej, a w rezultacie świeższy i zdrowszy wygląd cery. Przy zakupie kosmetyku warto jednak kierować się marką firmy i poszukać „inteligentnego” kremu, który poradzi sobie z problemem. Niech stoi za nim odpowiednia technologia, a składniki aktywne dzięki specjalnym nośnikom docierają w głąb skóry. Czy to możliwe? Okazuje się, że teraz już tak! Anna Michałowska-Ziegler Eden Magazyn SPA www.spaeden.pl

Czy wiesz, że... - Mydło

Zdrowie i Uroda

Pierwsze na świecie mydło zostało wynalezione już w starożytności. Odkrycie przypisuje się Fenicjanom 600 lat p. n. e. Otrzymali oni grudkową masę mydła przez gotowanie koziego tłuszczu z ekstraktem popiołu drzewnego. Fenicjanie zajmowali się głównie handlem międzynarodowym, dlatego mydło, jak i inne wynalazki (np. pieniądze) szybko rozpowszechniły się na całym świecie. Ówczesne mydło produkowano z roślin wydzielających pianę z tłuszczów zwierzęcych i mydlnicy. Warto podkreślić, że substancje mydłopochodne znano już 2800 lat p.n.e. Według rzymskiej legendy mydło (z łaciny sapo) wzięło swą nazwę od góry Sapo na której odbywały się obrzędy sakralne, w których ofierze bogom składano tam zwierzęta. Kobiety piorące nad Tybrem zauważyły, że mieszanina stopionego łoju zwierzęcego, popiołu i gliny doskonale nadaje się do prania. Pierwsze „twarde” mydła zostały stworzone na Środkowym Wschodzie ok. 800 r. n.e.. Następnie Arabowie rozwinęli jego produkcję w basenie Morza Śródziemnego. Surowcami do jego tworzenia były: woda, substancje tłuszczowe zwierzęce i roślinne oraz soda, a także sól morska i wapno. Starożytny wynalazek został rozpowszechniony w średniowieczu. Pierwsze mydlarnie powstały w Europie. Do słynnych pionierów w tej dziedzinie zalicza się mydlarzy marsylskich, weneckich, genueńskich. W XII w. Hiszpania, ze względu na bogactwo oliwy z oliwek jak i sody otrzymywanej z roślin morskich gatunku „soliród zielny” stała się głównym potentatem w tej dziedzinie. W Polsce pierwsze mydlarnie powstały dopiero w XIV w. Wyrabiano je z różnych materiałów tj. glinki, ługu, kwasu z kiszonej kapusty. Stosowano je głównie przy pielęgnacji skóry małych dzieci. Podczas Rewolucji Francuskiej Nicolas Leblanc rozpracował chemiczną strukturę tłuszczów. Opracowana przez niego metoda produkcji „sody sztucznej” lub „naturalnej” wpłynęła na szybki rozwój warsztatów mydlarskich. Tańsza metoda produkcji sprawiła iż w tym czasie pojawiły się odrębne gatunki mydła służące do mycia, prania i czyszczenia. Obecnie w mydło jest najpopularniejszych produktem do pielęgnacji ciała. Możemy je dostać pod wieloma postaciami i o różnych zapachach. Producenci stale uatrakcyjniają nutę zapachową, poszerzają paletę kolorów lub nadają kostkom ozdobny kształt, więc naprawdę jest w czym wybierać. Na podstawie: http://www.celtica.pl/mydlo.php