Pewne zmiany na ciele mogą zmienić się w nowotwór. Kto powinien szczególnie uważać?

Zdrowie i Uroda

Stany przedrakowe mogą przekształcić się w nowotwór. Jak je rozpoznawać? Kiedy udać się do lekarza?


Stany przedrakowe występują u ludzi często, natomiast do przekształcenia ich w nowotwór dochodzi z różną częstotliwością i w różnym okresie. Leczenie polega na całkowitym zniszczeniu lub usunięciu zmienionych tkanek.

Zwykle jednak taki proces trwa wiele lat, ale jeśli przemiana nowotworowa się zacznie, to jest już nieodwracalna i jej konsekwencją jest rozwój nowotworu.
Dowiedz się, na co należy zwrócić uwagę!

Dwa najważniejsze czynniki ryzyka raka skóry to:

ekspozycja na działanie promieniowania ultrafioletowego (najczęściej słonecznego)
wrażliwość na to promieniowanie (inna dla każdego człowieka), która zależy od rodzaju skóry i ilości melatoniny, czyli barwnika skóry chroniącego przed pochłanianiem promieniowania ultrafioletowego

Kto jest najbardziej zagrożony rakiem skóry?

Najbardziej narażone są osoby z I i II fototypem słonecznym, które reagują na działanie promieni słonecznych zaczerwienieniem skóry. Osoby te mają jasną karnację, piwne oczy i rude włosy. Niebezpieczeństwo rozwoju raka skóry dotyczy również innych osób, które korzystają w nadmiarze z opalania słonecznego lub solariów. Z innych czynników ryzyka rozwoju raka skóry należy wymienić czynniki genetyczne związane z dziedzicznie uwarunkowanymi chorobami skóry, takim jak: zespół znamion dysplastycznych, skóra „pergaminowa" i bielactwo.
Jama ustna

W jamie ustnej typową chorobą przednowotworową jest leukoplakia. Jest to schorzenie występujące trzy razy częściej u mężczyzn niż u kobiet i najczęściej rozwija się między 40. a 60. rokiem życia. Leukoplakia początkowo wygląda jako zmętnienie błony śluzowej jamy ustnej. Później pojawiają się w jej obrębie szarobiałe plamy, które wraz z upływem czasu grubieją i zlewają się. Ogniska leukoplakii najczęściej widzimy na błonie śluzowej policzków, wargach, języku i podniebieniu. Częstość rozwoju raka w obrębie leukoplakii wynosi 2,5 -10 procent. Z drugiej strony - prawie połowa raków jamy ustnej ma związek z leukoplakią.
Przełyk

Refluks żołądkowo-przełykowy, czyli zarzucanie zawartości żołądka do przełyku, jest zjawiskiem fizjologicznym i sporadycznie występuje u każdego człowieka. Zjawisko staje się patologią, kiedy dołączają się dolegliwości lub powikłania i wówczas określa się go mianem choroby refluksowej przełyku. Jest to, inaczej mówiąc, zapalenie błony śluzowej przełyku wywołane przewlekłym zarzucaniem do przełyku treści żołądkowej lub jelitowej (jeśli dotyczy to osób po operacjach żołądka). Nieleczona lub źle leczona choroba refluksowa przełyku może prowadzić do występowania powikłań.
Żołądek

W przewlekłym nienadżerkowym zapaleniu powierzchownym błony śluzowej żołądka pojawiają się w błonie śluzowej żołądka komórki odmienne czynnościowo i morfologicznie od komórek macierzystych. Stanem przedrakowym jest tzw. metaplazja jelitowa, która jest odpowiedzią na przewlekłe uszkodzenie śluzówki. Błona śluzowa żołądka staje się wówczas podobna do błony śluzowej jelita cienkiego. Rozpoznanie tego stanu można postawić na podstawie badania histopatologicznego wycinków pobranych w trakcie gastrofiberoskopii. Leczenie przewlekłego zapalenia błony śluzowej żołądka prowadzi specjalista gastroenterolog, przy czym stwierdzenie obecności H. pylori wymaga specyficznego leczenia z zastosowaniem antybiotyków.

W rozwoju przewlekłego zapalenia błony śluzowej żołądka oraz zapalenia przełyku duże znaczenia ma także infekcja bakterią Helicobacterr pylori, którą można wykryć testami serologicznymi z surowicy krwi, testem urazowym na pobranych w czasie gastrofiberoskopii wycinkach tkanek lub badaniem histologicznym tych tkanek.
Jelito grube

Bardzo poważnym stanem przedrakowym jelita grubego jest tzw. polipowatość rodzinna. Jest to choroba genetycznie uwarunkowana, polegająca na występowaniu w jelicie grubym i w odbytnicy bardzo wielu polipów, często w ilości stu lub więcej. Pierwsze polipy pojawiają się w jelicie grubym w wieku dziecięcym lub młodzieńczym - często około 15. roku życia. Jeśli choroba ta nie jest leczona, doprowadza do przekształcenia nowotworowego polipów u prawie wszystkich pacjentów po 40. roku życia. Leczenie polipowatości rodzinnej jest operacyjne i polega na wycięciu jelita grubego z polipami, zanim dojdzie do ich przekształcenia w nowotwór. Czas wykonania operacji nie jest jednoznacznie określony, niemniej jednak większość chorych z klasyczną postacią polipowatości rodzinnej jest operowana pomiędzy 15. a 25. rokiem życia.
Szyjka macicy

Rak szyjki macicy jest drugim, co do częstości, nowotworem u kobiet w Polsce, a zgony z jego powodu są jednym z głównych problemów onkologicznych. Rak ten poprzedzony jest długim etapem zmian przedrakowych określanych mianem dysplazji, które łatwo wykryć i wyleczyć. Prawie we wszystkich przypadkach dysplazja szyjki macicy lub rak szyjki macicy wywołane są przez wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV). Wirus ten najczęściej rozprzestrzenia się drogą płciową. Najwięcej przypadków zachorowań pojawia się u kobiet od 25. do 35. roku życia. Powodzenie w walce z rakiem szyjki macicy zależy więc od wczesnego wykrywania zmian - najlepiej na etapie zmian przednowotworowych lub raka przedinwazyjnego. Jest to możliwe dzięki prostemu badaniu, jakim jest wymaz cytologiczny z ujścia zewnętrznego kanału i z tarczy szyjki macicy. Badanie to jest jednocześnie bardzo tanie, co predysponuje je jako badanie przesiewowe. Dalsze postępowanie jest uzależnione od wyniku badania cytologicznego i decyduje o nim lekarz.
Zaniepokoiły Cię zmiany w Twoim ciele? Co zrobić?

Przede wszystkim - udać się do lekarza. Leczeniem stanów przedrakowych zajmują się lekarze odpowiednich specjalności. W pierwszej kolejności musi zostać pobrany wycinek z podejrzanej zmiany do badania histopatologicznego. Rodzaj leczenia uwarunkowany jest od wyniku tego badania i może to być terapia zachowawcza lub zabiegowa. Naczelną zasadą leczenia zmian przedrakowych jest całkowite zniszczenie lub usunięcie zmienionych tkanek tak, aby nie było szansy na odnowę nieprawidłowych komórek przedrakowych. Konieczna jest także regularna kontrola po leczeniu, dzięki której mamy pewność, że leczenie było skuteczne i nie ma nawrotu stanu przedrakowego.

Autor: lek. med. Ewa Pakuła-Kmieciak

Przebarwienia

Zdrowie i Uroda

Wraz z nadejściem wiosny oraz lata, pielęgnacja skóry skłonnej do przebarwień, może być stosunkowo trudna. Intensywne w tym okresie słońce niekorzystnie wpływa na cerę i może spowodować pojawienie się plam na powierzchni cery. W jaki sposób pielęgnować skórę, aby nie wrócić z urlopu z pamiątką w postaci przebarwień?


Przebarwienia skórne – dlaczego się pojawiają?


Przebarwieniem nazywamy odgraniczoną zmianę zabarwienia skóry. Jest to defekt kosmetyczny, który powstaje w wyniku zaburzeń związanych z melanogenezą. Melanogeneza to proces zachodzący w obrębie naskórka, w wyniku którego dochodzi do powstania barwnika skóry jakim jest opalenizna.

Niekiedy komórki wytwarzające barwnik nieprawidłowo funkcjonują i produkują go zbyt wiele. W skutek tego dochodzi do powstawania przebarwień. Oczywiście, aby proces melanogenzy się rozpoczął – niezbędna jest ekspozycja na promieniowanie słoneczne. Z tego względu osoby o cerze skłonnej do tego defektu powinny ograniczyć kąpiele słoneczne do minimum.


Jak pielęgnować skórę, żeby zabezpieczyć się przed powstaniem przebarwienia?


Słońce jest głównym czynnikiem odpowiedzialnym za powstawanie na skórze przebarwień. Osoby z tą skłonnością niewątpliwie powinny zabezpieczać skórę filtrami słonecznymi o najwyższym współczynniku ochrony. Obecnie na rynku istnieje wiele typów filtrów słonecznych. Taki preparat
można dobrać odpowiednio do rodzaju cery. Istnieją kremy z filtrem wygładzające, nawilżające, a także matujące.

Należy pamiętać o tym, że filtry wraz z upływem czasu oraz wraz z działaniem słońca , tracą swoją stabilność. W efekcie ochrona skóry się zmniejsza i więcej promieniowania UV dociera do głębszych warstw skóry. Możne tego uniknąć poprzez częste aplikowanie skóry kremem z filtrem. Średnio co kilka godzin powinno się ponownie smarować skórę takim preparatem.

Poza stosowaniem preparatów ochronnych, wskazane jest również ograniczenie ekspozycji na słońce. Najlepiej przebywać w obrębie cienia, a jeśli nie ma takiej możliwości to warto dodatkowo zabezpieczyć skórę twarzy pod okryciem kapelusza, a ciało pod okryciem przewiewnej odzieży.
Ponadto należy unikać składników fotouczulających do, których należą:

1) Alkohol (w preparatach takich jak perfumy i wody toaletowe)
2) Olejki eteryczne
3) Dziurawiec
4) Dziegć
5) witamina A i jej pochodne (retinol, retinaldehyd)
Co zrobić w przypadku, gdy na skórze pojawiło się przebarwienie?


Niewątpliwie, gdy dojdzie do pojawienia się na powierzchni skóry plam, warto skonsultować się z lekarzem dermatologiem. Oceni on głębokość przebarwienia oraz dobierze odpowiednią metodę leczenia. Obecnie istnieje wiele surowców kosmetycznych, które skutecznie radzą sobie z
przebarwieniami. Należa do nich:

Pochodna witaminy C – skutecznie niweluje szkodliwe działanie słońca – ogranicza degradację włókien kolagenowych oraz znacznie spowalnia proces wytwarzania barwnika w skórze. Ponadto składnik ten wykazuje właściwości rozjaśniające skórę.

Kwas azaleinowy – skutecznie hamuje proces melanogenezy w pobudzonych komórkach skórnych. Częstym objawem ubocznym stosowania tego kwasu jest pieczenie i mrowienie skóry.

Hydrochinon – składnik stosowany już od dawnych lat. Jego działanie polega na hamowaniu reakcji skórnych, w wyniku których dochodzi do powstawania barwnika skóry (melaniny). Kuracja preparatem zawierającym hydrochinon wymaga cierpliwości, ponieważ efekty są widoczne dopiero
po kilku tygodniach.

Kwas kojowy – ta substancja blokuje działanie enzymu, który stymuluje proces melanogenezy. W efekcie nie dochodzi do powstawania plam, a istniejące na powierzchni skóry przebarwienia ulegają
rozjaśnieniu. Kosmetyki z zawartością kwasu kojowego powinno się stosować nocą, ponieważ kwas ulega rozpadowi w wyniku działania promieniowania UV.

Alfahydroksykwasy – są to kwasy owocowe, które w wyższych stężeniach działają złuszczająco. W
efekcie warstwa naskórka ulega spłyceniu i zmniejsza się widoczność przebarwienia. Z czasem plamy
przestają być widoczne.

Wyżej wymienione składniki doskonale hamują syntezę barwnika w naskórku. Dzięki temu ujednolica się koloryt skóry, a tendencja do powstawania przebarwień jest mniejsza.


Jaki zabieg kosmetyczny skutecznie pomoże zwalczyć przebarwienia?


W gabinetach kosmetycznych stosowane są zabiegi, które umożliwiają głębokie złuszczanie naskórka. W efekcie ich działania można rozjaśnić przebarwienia, a nawet usunąć przebarwienia. Systematycznie stosowane znacznie poprawiają wygląd cery.

Mikrodermabrazja – obecnie jest to dość popularna metoda złuszczania skóry. Za pomocą specjalistycznego urządzenia wyposażonego w głowicę, kosmetolog usuwa wierzchnie warstwy naskórka. Poza działaniem rozjaśniającym skórę metoda ta ma wiele innych plusów. Po zabiegu
mikrodermabrazji skóra jest wygładzona i pobudzona do odnowy. Ponadto drobne zmarszczki ulegają spłyceniu. Dzięki temu cera wygląda młodziej.

Peeling kawitacyjny – to zabieg, który może być polecany również w przypadku wrażliwej skóry. Metoda ta umożliwia delikatne złuszczanie naskórka poprzez wykorzystanie działania fal ultradźwiękowych. Za pomocą peelingu kawitacyjnego można usunąć płytkie przebarwienia. Po zabiegu cera jest oczyszczona i gładka.
Laser , a walka z przebarwieniami?


Od kilku lat zabiegi z wykorzystaniem wiązki laserowej stają się coraz bardziej popularne. Jest to metoda stosowana przez odpowiednio przeszkolonych lekarzy. Laser działa na obszar przebarwienia
powodując efekt cieplny. W wyniku działania ciepła dochodzi do rozdrobnienia barwnika obecnego w skórze, który po jakimś czasie znika.



W przypadku cery skłonnej do przebarwień, mamy do wyboru szereg metod, które skutecznie mogą likwidować ten defekt kosmetyczny. Pamiętajmy jednak, że najważniejsza jest profilaktyka. Lepiej zapobiegać niż leczyć. Dlatego stosowanie filtrów słonecznych jest niezbędne. Nie tylko w okresie silnego nasłonecznienia, ale także w okresie jesienno-zimowym.

Joanna Hirszler, kosmetolog
02-06-2011
Walka z przebarwieniami skórnymi.

About Aloe Vera

Zdrowie i Uroda

Pachnąca terapia

Zdrowie i Uroda

W ostatnim czasie systematycznie rośnie zainteresowanie wyrobami kosmetycznymi zawierającymi składniki pochodzenia naturalnego. W dużej mierze jest to związane z alergiami skóry, które coraz częściej kojarzone są ze związkami syntetycznymi. Popularnymi surowcami naturalnymi są olejki eteryczne.


Obecnie pod pojęciem olejku eterycznego rozumiemy mieszaninę wtórnych metabolitów roślin, pozyskiwaną z różnych ich części, na drodze destylacji z parą wodną lub hydrodestylacji. Wyjątek stanowią owoce cytrusowe, z których wydziela się tego typu surowce poprzez wyciskanie ich owocni.

Surowce te mogą zawierać od kilku do kilkuset składników. Pod względem chemicznym stanowią one kompozycję różnorodnych związków chemicznych: ketonów, aldehydów, alkoholi, estrów, laktonów, węglowodorów.

Ich cechami charakterystycznymi są zarówno zapach, jak również wielokierunkowa aktywność biologiczna, dzięki czemu znajdują szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach naszego życia. Obecnie pozyskuje się około 300 olejków eterycznych, jednak tylko kilkadziesiąt z nich ma walory użytkowe.

Surowce tego segmentu wykorzystywane są w medycynie, aromaterapii, przemyśle spożywczym, perfumeryjnym, a także – coraz częściej – kosmetycznym.

W kosmetyce olejki eteryczne można znaleźć pośród składników preparatów do pielęgnacji skóry. Odpowiednio dobrane, poprawiają jej wygląd, wygładzają, zmniejszają zmarszczki, w zależności od potrzeby rozjaśniają ją lub przyciemniają.

Łagodzą lub zmniejszają one także niektóre dolegliwości skórne, takie jak: infekcje, podrażnienia, alergie, łojotok. Zapewniają korzystne efekty w przypadku pękających naczynek. Przynoszą ulgę w poparzeniach, w tym również słonecznych. Olejki eteryczne stanowią także efektywne składniki preparatów – szczególnie przeciwłupieżowych – do włosów. Poprzez poprawę wyglądu, jak również oddziaływanie na zmysł węchu korzystnie wpływają na stan psychiczny użytkowników.

Najbardziej popularne olejki

Jednym z ważniejszych olejków wykorzystywanych w kosmetyce jest olejek różany. Pozyskiwany jest on z płatków róży, m.in. róży damasceńskiej - Rosa damascena. Jest to surowiec charakteryzujący się pięknym zapachem. Działa pielęgnacyjnie, przeciwzapalnie, kojąco, wygładza zmarszczki, usuwa objawy zmęczenia, uspokaja cerę wrażliwą. Jest szczególnie przydatny w przypadku skóry starzejącej się, wysuszonej i wiotkiej. Cechuje go także działanie lecznicze. Jego zastosowanie przynosi pozytywne efekty w przypadku dermatoz, ran, poparzeń.

Spośród olejków eterycznych na uwagę zasługuje, charakteryzujący się także wyjątkowo pięknym zapachem, surowiec pozyskiwany z kwiatów hiszpańskiego drzewa pomarańczy gorzkiej Citrus bigaradia Risso, znany jako olejek neroli. Zastosowany w recepturach preparatów pielęgnacyjnych wspomaga regenerację komórek skóry, poprawia jej elastyczność, spłyca zmarszczki, opóźnia proces starzenia, wzmacnia naczynia krwionośne. Pozytywnie wpływa na zmysły – odpręża. Najczęściej można go spotkać w preparatach regeneracyjnych, łagodzących skutki starzenia.

Pośród składników kosmetyków często pojawia się olejek cytrynowy (Citrus limonum), który działa wybielająco, ściągająco, reguluje pracę gruczołów łojowych. Cechują go ponadto właściwości przeciwpotowe, a także maskujące nieprzyjemne zapachy.

Można w nich również spotkać olejek rumianku rzymskiego (Anthemis nobilis), o działaniu łagodzącym, kojącym, który znajduje zastosowanie w pielęgnacji skóry suchej, delikatnej, szorstkiej, podrażnionej.

Olejki mogą także pełnić funkcję czynnika chłodzącego. Jednym z najważniejszych przedstawicieli tej grupy jest olejek miętowy (Mentla piperita), który nie tylko zapewnia efekt chłodu, dając długotrwałe uczucie świeżości, ale także działa antyseptycznie.

Do preparatów kosmetycznych chętnie wprowadzany jest również olejek lawendowy (Lavandula officinalis). Surowiec ten stymuluje podziały komórkowe, normalizuje ilość wydzielanego łoju, przyspiesza proces gojenia oparzeń, w tym także słonecznych, pomaga zwalczać trądzik, hamuje łysienie.

Przy likwidowaniu rozstępów skóry wykorzystuje się cenne właściwości olejku geraniowego (Geranium L.), który poprawia gospodarkę płynami, zwalcza cellulitis. Podobne działanie wykazuje także olejek jałowcowy (Juniperus communis).

W przypadku pielęgnacji włosów chętnie stosuje się olejki: rozmarynowy (Rosmarinus officinalis), ylangowy (Cananga odorata), sandałowy (Santalum album) czy też wymieniony już geraniowy i lawendowy.

Właściwości konserwujące

W wyrobach kosmetycznych olejki eteryczne wykorzystywane są również jako substancje konserwujące. Dobierając odpowiedni ich zestaw lub łącząc je z konserwantami syntetycznymi, można obniżyć zawartość tych ostatnich, które mogą być szkodliwe. Spośród olejków charakteryzujących się właściwościami antymikrobowymi należy wymienić m.in. olejek drzewa herbacianego (Melaleuca alternifolia), kanuka (Kunzea ericoides), manuka (Leptospermum scoparium), męczennicy (Passiflora amethystina), cynamonowy (Cinnamomum zeylancium), tymiankowy (Thymus vulgaris), krwawnika pospolitego (Achillea millefolium), czyścicy drobnokwiatowej (Acinos arvensis) czy też wspominany już kilkakrotnie olejek lawendowy.

SPA w domu

Istotną cechą użytkową olejków eterycznych jest to, że większość z nich jest uznawana za bezpieczne dla człowieka. Co istotne – jako produkty naturalne, w odróżnieniu od konserwantów, są one biodegradowalne, a to czyni je przyjaznymi dla otaczającego nas środowiska.


Dzięki olejkom eterycznym możemy przygotować sobie prywatne, domowe SPA. W aptekach coraz częściej pojawiają się specjalne preparaty przeznaczone do kąpieli aromaterapeutycznych. Głównymi składnikami tego typu wyrobów są właśnie profilujące ich działanie olejki eteryczne.

Dodatek olejku eukaliptusowego, sosnowego czy tymiankowego uspokaja nerwy, łagodzi stres. Lawenda, jałowiec oraz cynamon odprężają, zaś mięta i rozmaryn działają rozluźniająco.

Jeżeli biorąc kąpiel, zapalimy sobie w łazience odpowiednio dobrane zapachowo świece lub kominek aromaterapeutyczny, a po kąpieli zastosujemy preparat do masażu ciała, przygotowany samodzielnie na bazie oleju roślinnego i olejku eterycznego, wyjdziemy z łazienki odprężeni i wypoczęci. Olejki eteryczne wywierają bowiem korzystny wpływ na zdrowie fizyczne i psychiczne. Mogą one stanowić swoisty lek w przypadku przemęczenia, przygnębienia czy stresu.

Garść ostrzeżeń

Na koniec jeszcze kilka istotnych uwag praktycznych związanych ze stosowaniem olejków eterycznych i pewnymi ograniczeniami, które ich dotyczą.

Ze względu na oddziaływanie na gospodarkę hormonalną kobiety w ciąży nie powinny stosować olejków: cyprysowego, hyzopowego, jałowcowego, kopru włoskiego, lawendowego, majerankowego, melisowego, mięty pieprzowej, rozmarynowego, różanego, rumiankowego, szałwiowego, tymiankowego.

Przed wyjściem na słońce skóra nie może być poddana działaniu olejków: bergamotowego, cytrynowego, grapefruitowego, limetkowego, mandarynkowego, pomarańczowego.

Z powodu dużego wpływu na psychikę, w przypadku dzieci należy unikać olejków: bergamotowego, drzewa herbacianego, drzewa różanego, eukaliptusowego, geraniowego, jałowcowego, rozmarynowego, sandałowego, szałwii muszkatołowej, tymiankowego.

Ostrożnie ze stosowaniem

Wszystkie rodzaje olejków eterycznych należy stosować w niedużej ilości. Jest to zwiazane z ich bardzo dużą aktywnością. Na przykład do kominka aromaterapeutycznego powinno się wlać się od 5 do 10 kropli, do kąpieli od 10 do 15 kropli na wannę, zaś w przypadku masażu stosujemy od 30 do 60 kropli w 100 ml oleju.

Przy zakupie olejków eterycznych powinno się zachować dużą ostrożność. Warto uwżnie przeczytać etykietę. Wymienione w skłądzie naturalne surowce muszą posiadać nazwę, w tym również botaniczną, rośliny, z której zostały otrzymane.

Należy również zwrócić uwagę na fakt, iż z reguły olejki dobrej jakości nie są tanie. Z tego powodu niektóre z nich, szczególnie te najdroższe, np. olejek różany czy neroli, są rozcieńczane olejami roślinnymi lub alkoholem i w tej postaci sprzedawane. Warto zatem kupować je w sprawdzonych, zaufanych miejscach.

ZAUFANE ADRESY:
http://aloe.aromagroup.pl
http://inspiracje.istore.pl

Wykorzystano materiały: Brud W., Konopacka I., Pachnąca apteka, AW Comes, Warszawa.
Autor: Magdalena Sikora