Alergia przyczyną otyłości ? -(Część 1)

Zdrowie i Uroda

Raport brytyjskiego towarzystwa alergologicznego z 2001 roku wywołał rewolucję w świecie medycznym. Niezbicie wynikało z niego, iż prawie 50% Europejczyków oraz Amerykanów cierpi na alergię zależną od przeciwciał IgG, tzw. późną, typu III. Do badania zakwalifikowano 4200 przypadkowych osób, które wykonało test na alergię typu III pomiędzy rokiem 1998 a 1999. Pacjenci wypełniali kwestionariusz, w którym wskazać mieli czy i w jakim stopniu dieta oparta na wynikach testu wpłynęła na poprawę zdrowia i samopoczucia Prawie 50% ankietowanych oceniło, iż poprawa stanu zdrowia była wysoce znacząca, natomiast poprawę zaobserwowało aż 70% ankietowanych. Wśród pacjentów znaleźli się chorzy ze zdiagnozowanymi chorobami o podłożu gastroenterologicznym, neurologicznym czy dermatologicznym. Większość z nich odczuwała dolegliwości chroniczne przez większą część swojego życia, bez skutku próbując większości konwencjonalnych jak i alternatywnych metod terapii. Należy przyjąć iż była to grupa raczej „oporna” na efekt placebo, w której poprawa zdrowia musiała być rzeczywiście znacząca i rzeczywista. Badanie zyskało aprobatę oficjalnego organu medycznego, mimo to część medyków nadal podaje w wątpliwość istnienie tego typu alergii. Większość przeciwników testów na alergię typu późnego bazuje na materiałach popularnonaukowych wątpliwej wiarygodności i opiniach nielicznych „ekspertów”. Nie da się ukryć, iż czarny PR jest również wynikiem obecności na rynku wielu fałszywych IgG – testów, dających całkowicie błędne wyniki (np. test Vega – elektrodiagnoza czy analiza włosa (?). Tymczasem testy bazujące na technice immunoenzymatycznej (Elisa) mierzą stężenie przeciwciał IgG (odpowiedzialnych za objawy alergii typu III) z olbrzymią dokładnością, potwierdzaną wieloma badaniami zewnętrznymi. Niestety, wszystkie oznaczenia występujące pod nazwą alergia typu późnego są częstokroć „wrzucane do 1 worka”. Celem niniejszego opracowania będzie więc próba odpowiedzi na pytania: czym jest właściwie alergia typu III, czy ona naprawdę istnieje i jaka jest rzeczywista wiarygodność uzyskiwanych wyników. Można zaryzykować stwierdzenie, iż alergia pokarmowa typu III jest chorobą w znacznej mierze cywilizacyjną. Jej bezpośrednią przyczyną jest bowiem nadmierny wzrost przepuszczalności tzw. bariery jelitowej. Bariera jelitowa to zbiór elementów, których głównym zadaniem jest zadbanie o to, by do krwi przedostawały się tylko składniki niezbędne (np. już rozłożone substancje odżywcze, monomery białek, tłuszczów czy węglowodanów, elektrolity czy składniki mineralne). Prawidłowo działająca bariera przepuszcza tylko odpowiednio małe cząstki w optymalnej ilości. Jednocześnie jest główną linią obrony przed wnikaniem do krwi bakterii, toksyn oraz innych substancji potencjalnie szkodliwych. Tymczasem styl życia współczesnego człowieka wybitnie sprzyja uszkodzeniu tejże bariery. Silnie niszczą ja substancje alkoholowe i nadużywanie leków (np. niesteroidowych leków przeciwzapalnych: paracetamol, ibuprofen). Fatalny wpływ mają również antybiotyki, zwłaszcza przyjmowane w nadmiernych ilościach (niszczą florę bakteryjną). Czynnikami niszczącymi są także przebyte zakażenia bakteryjne czy wirusowe oraz wszechobecny stres! W skład bariery wchodzą: • mikroflora jelitowa, tzw. mikrobiota (nasz „własny” zestaw bakterii jelitowych) • wydzielnicza immunoglobulina A (sIgA – zapobiega kolonizacji błon śluzowych przez drobnoustroje chorobotwórcze, element odpornościowy) • enterocyty – komórki nabłonka jelita cienkiego– bariera mechaniczna • ścisłe łącza tzw. tight junction - ścisłe połączenie pomiędzy enterocytami • kępki Peyera – grudki limfatyczne, element układu odpornościowego w przewodzie pokarmowym • komórki M – odgrywają rolę w procesach odpornościowych w jelicie • komórki APC – ich rolą jest prezentacja antygenu wyspecjalizowanym elementom układu odpornościowego, w celu eliminacji szkodliwych mikroorganizmów/ substancji • limfocyty – komórki rozpoznające antygen, podstawowy element odpowiedzi swoistej (ukierunkowanej na konkretny antygen) Zasadniczo bariera spełnia 3 podstawowe funkcje: • odżywczą (wybiórcze wchłanianie składników pokarmowych, płynów czy elektrolitów) • ochronną (hamowanie wchłaniania substancji szkodliwych i patogenów) • odpornościową (wiązanie bakterii i innych antygenów przez sIgA – nie dopuszczanie do kontaktu z komórkami nabłonka jelita, udział w degradacji szkodliwych elementów). Literatura dostępna u autora. Dr n. biol. Patrycja Szachta Instytut Mikroekologii w Poznaniu